تفسیر القران العظیم ابن کثیر از تفاسیر روایی قرن هشتم است که متأثر از تفاسیر جامع البیان طبری و همچنین اصول تفسیری ابن تیمیه است. زمینه ها و بسترهای شکل گیری این تفسیر از یک سو و روش های تفسیری مفسر از سوی دیگر به این تفسیر ویژگی های ممتازی بخشیده که آن را شایستة تتبع قرار می دهد. بهویژه زمانی که آن را در ترازوی سنجش با تفسیری چون تفسیر صافی فیض کاشانی قرار دهیم که بر اساس رویکرد حدیثی علمای شیعه در قرن یازدهم و دوازدهم و به دنبال آن سیر تدوین تفاسیر اثری شیعه در دو قرن یاد شده سامان یافته است. سؤالی که در اینجا مطرح است این است که: فیض کاشانی و ابن کثیر در تفسیر خود از کدام روش تفسیری پیروی نمودهاند؟ در پاسخ به این سؤال باید گفت: روش تفسیری ابن کثیر تفسیر قرآن به قرآن و قرآن به سنت بر اساس منابع روایی اهل سنت و روش فیض کاشانی روش آمیخته با تأویلات باطنی بر اساس منابع روایی شیعی است.
خاری آرانی, سمیه, & عبدالله زاده آرانی, رحمت الله. (1394). بررسی تطبیقی روش تفسیری فیض کاشانی و ابنکثیر. دوفصلنامه مطالعات روش شناسی دینی, 2(4), 34-48.
MLA
سمیه خاری آرانی; رحمت الله عبدالله زاده آرانی. "بررسی تطبیقی روش تفسیری فیض کاشانی و ابنکثیر". دوفصلنامه مطالعات روش شناسی دینی, 2, 4, 1394, 34-48.
HARVARD
خاری آرانی, سمیه, عبدالله زاده آرانی, رحمت الله. (1394). 'بررسی تطبیقی روش تفسیری فیض کاشانی و ابنکثیر', دوفصلنامه مطالعات روش شناسی دینی, 2(4), pp. 34-48.
VANCOUVER
خاری آرانی, سمیه, عبدالله زاده آرانی, رحمت الله. بررسی تطبیقی روش تفسیری فیض کاشانی و ابنکثیر. دوفصلنامه مطالعات روش شناسی دینی, 1394; 2(4): 34-48.
)